Przygotowaniem do jednego z najważniejszych posiłków w roku, wielkanocnego, świątecznego śniadania, jest poświęcenie pokarmów w Wielką Sobotę, to zwyczaj znany od wieków.
Zestaw pokarmów do poświecenia zmieniał się przez wieki, ostatecznie utrwaliło się, że w święconce musi się znaleźć siedem pokarmów, każdy o symbolicznym znaczeniu, baranek – stanowiący symbol zmartwychwstania, przypominający wiernym o ofierze złożonej przez Chrystusa na krzyżu, chleb – stanowiący symbol pomyślności i dobrobytu (aby nigdy go nie zabrakło), dla chrześcijan stanowiący symbol Ciała Chrystusa, a dla wszystkich symbol daru ziemi niezbędnym do życia, jajko (pisanka) – stanowiące symbol nowego życia i zmartwychwstania, sól – stanowiąca symbol odstraszania wszelkiego zła, chroniąca potrawy przed zepsuciem, chrześcijan chroniąca przed nieszczęściem i pokusami, dla wszystkich stanowiąca symbol oczyszczenia, prawdy i przedłużenia życia, chrzan (wyciskający z oczu łzy) – stanowiący symbol przypomnienia o ofierze i Męce Pańskiej, oraz symbol ludzkiej siły, kiełbasa (wędlina) – stanowiąca symbol zapewniający wszystkim zdrowie, wiernym przypominająca o ofierze z baranka paschalnego, oznaczająca dostatek domostwa i zapewniająca domostwu dobrobyt na kolejny rok (zamiast kiełbasy do koszyczka można włożyć ser – stanowiący symbol związku człowieka z siłami przyrody), babka (własnej roboty) – stanowiąca symbol umiejętności i dążenia pani domu do doskonałość.
Tradycja tego średniowiecznego obrzędu nakazuje aby pokarmy święcić w koszyczku zrobionym z wikliny, drewnianej łuby lub sosnowych korzeni, koniecznie wyłożonym białą serwetką i ozdobionym wiecznie zielonymi gałązkami bukszpanu symbolizującymi odradzające się życie czyli zwycięstwo życia nad śmiercią.
Zgodnie ze zwyczajem koszyczek do poświęcenia zanosi pani domu lub najmłodszy członek rodziny.
Poświęcone pokarmy należy umieścić na świątecznym stole i spożyć je podczas świąt.
Na wielkanocnym stole powinna dominować elegancja, ale zarazem prostota, wcale nie musi być nakryty tradycyjnym białym obrusem, doskonałym kolorem obrusu będzie zieleń i żółć, kolory budzącej się do życia przyrody.
Oprócz święconki na wielkanocnym stole winien znaleźć się barszcz biały lub żurek, przetworzone na wszelkie sposoby jajka, biała kiełbasa, szynka, sałatki, chrzan i tarte buraczki, a na deser babka drożdżowa, mazurek i sernik, wszystkie te specjały znajdziesz w Recepturach Kulinarka.
Na stole nie może też zabraknąć świeżych, ciętych lub doniczkowych kwiatów, kwiaty cięte można umieścić w wazonie, miseczkach lub w filiżankach, można też pojedyncze kwiaty ułożyć na stole przy każdym nakryciu, powiew wiosny na świątecznym stole wniesie też zielony owies lub zielona rzeżucha. Nieodzownym atrybutem wielkanocnego stołu są pisanki, pluszowe kurczaczki, czekoladowe jajeczka i zajączki, nieparzysta liczba tych ozdób, najlepiej ustawionych na stole w jednym miejscu, zapobiegnie chaosowi, sprawi wrażenie harmonii panującej na stole.
Przygotowując stół do świątecznego śniadania należy zawsze zachować umiar w stosowaniu ozdób, należy pamiętać o jego elegancji i prostocie, a także o tym, że wysokość ozdób i kwiatów nie może utrudniać rozmów prowadzonych przy świątecznym stole.
Info Kulinarka